Marc en Viviane

Duidelijke spontane motivatie

Marc en Viviane Van Put - van Gossem rijden bij de 30 en de 25-groep

De hartelijke spontaniteit van Marc en Viviane toont zich meteen bij de warme ontvangst waar Laika nog een extra touch aan geeft. Op de tafel staat de kofiie en allerlei lekkers reeds klaar. Laika houdt het voor bekeken en legt zich rustig te slapen. ‘Wanneer zijn wij lid geworden?’ beiden kijken elkaar aan. Marc: ‘Een jaar of vijf, zes – ik weet het niet juist.’ Viviane probeert in te schatten wanneer zij lid werden. Na overleg (waar veel bedrijfsleiders en vooral politici veel van zouden kunnen leren) houden we het op zes jaar geleden. Relatief kort zou men denken, maar dit enthousiaste, sociale koppel met heel wat verantwoordelijkheidszin heeft op die ‘korte tijd’ al een hele weg afgelegd. Dus zes jaar geleden werden ze samen lid. Marc wilde aanvankelijk ‘op hun eigen’ rijden, maar op een gezegende dag pikten ze eens aan bij Piet van den Bergh van het 25-groepje dat net passeerde en dat beviel hen. Viviane vindt fietsen in een groep heel anders, misschien iets technischer maar je zit uit de wind en wordt als het ware op sleeptouw genomen. Marc en Viviane fietsten al een hele tijd samen. Ergens in 2003 sprongen ze op gewone fietsen vooral tijdens vakanties, maar evengoed met vrienden op een leuke, gezellige manier. Viviane: ‘Ja, het moet gezellig zijn, bewegen krijgt pas meerwaarde als het plezant is.’ We horen letterlijk dat beiden veel belang hechten aan bewegen, maar niet zonder vriendschap en gezelligheid in een sociaal kader.

Hoe beland je van de gewone fiets op een koersfiets? Voor beiden ligt het antwoord op die vraag besloten in een duidend verhaal.

Marc strekte zich in 2006 eens lekker uit op de operatietafel om de meniscus een beetje te laten bijstellen, verwijderen, vervangen … Later raadde de chirurg Marc aan om meer te gaan fietsen. Fietsen is minder knie belastend dan, we noemen maar wat: hardlopen, sambadansen of benjispringen. Daardoor begon Marc intenser te fietsen met o.a. broer Patrick, neef Kevin en nog wat vrienden uit Putte – de voorlopers van The Eagles. Patrick stelde in 2006 voor om naar De Spartaan te trekken en voilà Marc en Viviane sloten zich in De Hoorn aan bij De Spartaan. Ze kozen direct voor de 25-groep waar Marc vlug koprijder wordt naast Willy Maas. Niet veel later weet Eddy Struyf Marc over te halen om de vrijdag met de Spartanen mee te trainen: ritten van ongeveer 70 km tegen vlot 30 gemiddeld. Meer fietsen, conditie verbetert en eind  2010 rijdt Marc al geregeld met de 30-ploeg mee. In 2011 maakt hij de definitieve overstap. De dertigers ontvangen hem met open armen: hij kent er haast iedereen. Sterker nog, na een jaar wordt hij aan het eind van het seizoen samen met Theo Schroyen en Eddy Quirynen gevraagd om Eddy Struyf bij te staan als ritcommissaris. Men overhandigt hem de bijhorende fluit, klak en matrak. Hij gaf onmiddellijk blijk van inzet en toewijding. Daarom vraagt men hem ineens ook maar om toe te treden tot het bestuur. Na overleg en enkele kennismakingsvergaderingen hapt hij toe. Marc is een doorzetter die zijn verantwoordelijkheid nooit ontloopt, die ook geen blad voor de mond neemt - een kerel uit een stuk, een man waar je op kan rekenen. We voelen hier haast tastbaar de gedrevenheid en het engagement van ‘de nieuwe lichting’ naar De Spartaan toe.

Viviane voelt zich goed bij de 25-ploeg. ‘Weet je, het was in het begin best wel porren. Ik reed ook alleen maar de zondag,’ Zo kennen we Viviane: doorzetten en nooit opgeven. Viviane komt goed op dreef, we vatten samen: De 25 is een leuke, gezellige, sociale groep. Het tempo is sportief maar laat tevens toe dat je onderweg wat kan praten, babbelen, tetteren. De laatste tijd komen er veel nieuwe leden bij, maar die passen zich zeer goed aan. De groep vaart er wel bij. Van de nieuwkomers gaat haast iedereen na de rit mee iets drinken. De after-bike van de 25 wordt stilaan de kers op de taart. Viviane fietst graag en recent kreeg ze de mogelijkheid om meer tijd aan het fietsen te besteden, ze rijdt o.a. ook bij The Eagles. Daardoor gaat het steeds beter, een niet onaardig gevoel. Fietsen moet voor haar een uitdaging blijven: een fijn tempo, de juiste afstand en hier citeert zij Jan Janssen: ‘Fietsen moet ontspanning zijn geen inspanning.’ Trouwens, hoe harder men rijdt, hoe hoger de concentratie moet zijn. Marc reageert: ‘Ja ge kunt dat ook anders bezien. Een hogere snelheid en dus een hogere concentratie leidt soms zelfs tot veiliger rijden. ‘Ze’ laten zich wel al eens te gemakkelijk afleiden.’ Laika opent even een oog om direct terug te keren naar dromenland.

De atb-tocht neemt een speciale plaats in bij Marc en Viviane. Het is een gekend evenement waar zovelen zoveel plezier aan beleven. Het is telkens weer een huzarenstukje om hem te organiseren, maar Marc en Viviane vinden dat de atb-tocht wezenlijk deel uitmaakt van De Spartaan. Vandaar dat Viviane vanaf dit jaar Ivo Maes administratief bijstaat voor de vergunningen. Voor hen gaat het om de hele sfeer, de bekendheid – De Spartaan heeft daar iets prachtigs mee opgebouwd. Velen komen erop af en genieten ervan en last but not least het brengt wat extra in het laatje.

Over de 25 daar wil Viviane toch duidelijks stellen: ‘Willy Maas is een groot verlies. Hij was onze steun en toeverlaat. Iedereen volgde hem blindelings. Willy verkende tijdens de week de rit zodat wij ’s zondags zonder problemen konden genieten.’ Marc en Viviane kijken elkaar even aan … stilte, dan vraagt Marc retorisch: ‘Weet ge, wat Willy altijd zei?’ en Marc imiteert Willy: ‘Als ge nu slim wilt zijn hé, dan rijdt ge nu zus of zo.’ Ja, dat klopt zo was Willy. Hij stond altijd klaar met goede raad. Het overvalt ons en voelt tegelijk prettig aan dat men Willy zo op handen en in het hart draagt, Bedankt Willy! ‘Nu Willy er niet meer is, moet er bij de 25 goed gekeken worden hoe er gereden moet worden. Als Alice erbij is, die kent haar weg wel maar anders is het best lastig,’ weet Viviane. Marc vult aan: ‘Bwa, bij den 30 is dat ook zo. Eddy Struyf dat is een rondrijdende encyclopedie en ook Ronny Hellemans, Eddy Quirynen of de Ghislain, anders is het ook roeien met de riemen die we hebben.’

Voor Marc betekent fietsen pure ontspanning. Zoals gezegd begon hij door de troebelen met zijn knie maar het fietsen ging almaar beter … en voor ge het weet wordt het een verslaving. Hoewel Marc fietst al van kinds af met vrienden uit Putte zo ongeveer tot zijn 13 daarna een tijd niet om later met fitness te beginnen wat hij nog altijd doet. Viviane tennist al ongeveer 10 jaar. Naar eigen zeggen was ze in haar jeugd niet echt sportief, maar als je wat ouder wordt … – oei, opletten nu – wat bedoelt ze daar mee? Ja, dat kan je aan een vrouw niet vragen. Ogen zeggen vermoedelijk genoeg, Marc zegt: ‘Op haar veertigste’. Joggen heeft ze altijd gedaan. Ze moet beweging hebben. Marc knikt, hij gaat tijdens de week ook wel eens mee tennissen.

Wat de fietsen betreft houdt Viviane van haar Cannondale, maar … maar … sinds kort is zij de trotse bezitster van een Jan Janssen Cleo afgemonteerd met Shimano 105 en … met een kroem stureke! Dat is allemaal nog wennen maar goed nu Viviane meer tijd heeft, een racefiets heeft en haar conditie verbetert geldt: ‘The Sky is the limit!’ Idolen of voorbeelden heeft ze niet en als goede raad geeft ze nog mee: Hou het veilig, draag een  helm en maak er altijd een leuke boel van.

Marc reed op een Ridley en nu op een Jan Janssen Blade, Campagnolo Athena? Voor hem doet het merk er niet echt toe als de fiets maar goed rijdt. Hij was fan van Louis Ocana en Jan Janssen. Goede raad: helm dragen, attent blijven, positie in de groep, rechts houden, twee aan twee. Veiligheid is belangrijk. Hij is zelf niet lang geleden gevallen en herinnert zich de valpartij op de Oesterdam nog maar al te goed. We beoefenen een fijne sport, laten we het veilig houden. Wanneer het fototoestel wordt bovengehaald eist Laika haar plaats op: mooi de hond als symbool van de trouw!

Marc en Viviane, jullie motivatie, doelstellingen en inzet verdienen alle lof. Daarom wil De Spartaan jullie hartelijk danken om samen met de anderen verder te bouwen aan onze schitterende club. Mille Grazie! (RS)

terug naar startpagina: klik hier